Mamy tu do czynienia przede wszystkim z karcianą grą umiejętności, która rozgrywana jest przy akompaniamencie od 2 do 10 graczy przy jednym stole. Wykorzystujemy najczęściej pełną talię 52 kart, chociaż znane są odmiany użycia wyłącznie 24 kart (czyli z minimalnym symbolem „9”). Celem nadrzędnym jest naturalnie zebranie najlepszego możliwego układu bądź blefowanie swoich przeciwników i doprowadzenie ich do spasowania. Gra kasynowa na gotówkę dostępna jest rzecz jasna dopiero od 18-go roku życia, możemy próbować swoich sił także na żetony, w zależności od tego, w jakim kasynie wylądujemy. Obecnie większość operatorów internetowych udostępnia grę w pokera, dlatego z obszernej palety kasyn internetowych możecie skorzystać już teraz. Sam mechanizm gry jest prosty i poznacie go w ledwie kilka rozdań, najlepiej obserwując poczynania bardziej zaawansowanych graczy. Koniec końców lądujemy na ręce z pięcioma kartami i to właśnie spośród nich musimy ułożyć najlepsze możliwe zestawienie. Poniżej je wymienimy, podobnie jak kluczowe zasady prowadzenia gry przez dealera bądź krupiera. Reguły mogą się od siebie różnić w zależności od wersji gry, której się podejmujemy. Dla przykładu, rozpoczynając grę zmuszeni będziemy do koniecznego obstawiania małej i dużej stawki przez pierwszego oraz drugiego gracza, którzy siedzą po osobie rozdającej. Taki zabieg wymusza niejako angażowanie swojej osoby w każdym rozdaniu. Dodatkowo po pewnej ilości rund (bądź po pewnym czasie, w zależności od operatora) stawki „mała” i „duża” są zwiększane. To z kolei zapobiega celowemu wycofywaniu się z gry w przypadku rozgrywek turniejowych, gdzie pula nagród przewidziana jest na konkretną ilość osób. Mówimy tu o odmianie Texas Hold’em, która jest w Polsce szczególnie znana, a na świecie zadebiutowała i została oficjalnie spisana w 1880 roku. Pewne odmiany wymagają od każdego gracza, by uiścił stawkę wyjściową, tzw. ante.
Zobacz też: Video Poker online, Texas Hold'em online, Strategie gry w pokera online
O jakie układy walczymy? Jest ich łącznie dziesięć, najsłabszym jest jedynie wysoka karta, najmocniejszym poker królewski, który zawsze, dziwnym trafem, obserwujemy w filmach, które traktują o pokerze. Jego uzyskanie jest szalenie trudne i czasem graniczy z cudem. Prawdopodobieństwo na to, że traficie go w swoim następnym rozdaniu wynosi szalone ok. 0,000154%. Mało, prawda? Pozostałe układy także wiążą się z dużym ryzykiem, dopiero cztery najsłabsze mają więcej niż 1% szans na ich wywalczenie. Nie zniechęcajcie się jednak, gra w pokera to tysiące następujących po sobie rozdań, zawsze jest szansa na sukces, a tu mierzymy się tylko z ludźmi, nie kasynem. Innymi słowy, wszyscy mają jednakowe możliwości na odniesienie sukcesu, dodatkowo podgrzewane przez możliwość blefu czy inne mini-gierki prowadzone przy stole, mające na celu wybić z równowagi czy zdekoncentrować rywali.
Jak widzicie, wszystko bazuje na wysokości kart, dlatego – o ile nie blefujemy i gramy „czysto” zawsze dobrze mieć możliwie jak najwyższe symbolowo karty. A czym w ogóle jest blef? Jak to rozumieć? Czy w pokerze można… kłamać? Poker ma pięć generalnych faz gry, w skład których wchodzi pasowanie, czekanie, sprawdzania, obstawianie i podbicie, wszystko to łączy jeszcze charakterystyczna cecha, jaką jest wchodzenie all-in, które wiąże się z postawieniem wszystkich swoich środków. To zagranie bardzo ryzykowne, bo jeśli ktoś ma od nas układ lepszy, prawdopodobnie wygra. Czemu jedynie prawdopodobnie? Ponieważ możemy blefować. Nikt nie wie jakie mamy karty i poza tym dostępnymi na stole nie widzimy ustawień, które skrywane są przez inne osoby. Wchodząc all-in możemy udawać pewnych siebie, co odstraszy przeciwników, a w rzeczywistości możemy mieć na ręce jedynie jakąś jedną Wysoką kartę. To ten element, który odróżnia pokera od gier losowych i zmusza do myślenia. Tutaj nie ma przypadku, jest gra umiejętności.
Przedstawione powyżej fazy mają wykluczać graczy z obstawiania. Możemy podbijać stawki, sprawdzać (czyli wyrównać to, co obstawili już inni gracze) czy pasować i rezygnować z danego rozdania. Samych opcji jest wiele, ale nie zapominajcie o tym, że tu także w grę wchodzą różne regulacje i limity. Przy obstawianiu napotkamy na trzy główne rozbieżności. W Polsce najczęściej gra się systemem tzw. no limit, gdzie podbijane stawki nie mają limitów i możemy je uczynić tak duże, jak tylko chcemy. Występuje jednak także system fixed limit (jedna stała stawka) oraz pot limit (stawka nie większa niż cała pula). Który wybierzecie?
